پاسخ

گآهی فکر میکنم وقتی کسی نمیخواند برای که بنویسم. روی این حروف بی معنی ضربه بزنم و جملاتی را که از قلب تا مغزم و از مغز تا انگشتانم دیگر حسابی بی معنی شده را روی صفحه وب پهن کنم. چه چیز را ثابت کنم؟همه چیز در لحظه تمام میشود و من مریض گونه پیش را میگیرم که چه شده و هر روز از دنیا جوابی تکراری را میشنوم و حال دیگر میپذیرم راست میگوید. شاید گاهی فقط برای خودم مینویسم.

حذف

باز هم نامه های پنهانی
مینویسم سلام دختر نور
حالتان خوب خرم است آیا
دمتان باشد همچو هرم تنور

 

بعد از آن قصه ای که میدانید
پیش جمعم ولی کمی پکرم
شده ام خم ولی نمیداند
کسی از ماجرای این کمرم

 

راستی حال من بدان خوب است
نیست غم جز غم نبود شما
احتمالا اگر خدا طلبید
میروم شب به شب کمی به کما

 

این اواخر Del ام چه پر کار است
می فشارم پس از همین اثرم
حذف شد کل شعر بی معنیم
حذف شد این لغات بی ثمرم

#سروش_غفاری 

زاغی

شب ها غزل نوشتم و تا صبح خواندمش

نفرین به من که ساده دلم را شکاندمش

 

من خود به راه پر خطر عشق پا زدم

پس قصه را به دست خود اینجا کشاندمش

 

وقتی که گرد و خاک شکستن به دل نشست

دل را به ضرب چوب، حسابی تکاندمش

 

منطق نمیشناخت دل عاشق ولی ببین

با چوب تر به کرسی منطق نشاندمش

  

حرفم تمام، قصه شعرم به سر رسید

زاغی دلش گرفت، به منزل رساندمش

 

#سروش_غفاری

4 اردیبهشت 95

دل داده

گوشه ی تنهاییم

وقتی زانو هایم پیشانی ام را میبوسید

در اعماق وجودم

کنار نا کجا اباد خیالم

نوزادی دیدم

که از بدو تولد دل داده بود

از بدو تولد دل داده بودم