شاعر شد و با شعر هایش در به در شد
وقتی که اشعارش برایت بی ثمر شد
ژولیده و بی حال و لنگان راه میرفت
یعنی که از احوال خود هم بی خبر شد
کام از لب خونین لیلایش طلب کرد
سهمش ز لب هایت کمی خون جگر شد
زخم سنان و دشنه هم بر سینه اش بود
یعنی برای زخم هایت او سپر شد
با نا امیدی بر لبانش جمله ای داشت
معشوق زیبا روی من هم کور و کر شد
07/06/95
#سروش_غفاری
باز هم نامه های پنهانی
مینویسم سلام دختر نور
حالتان خوب خرم است آیا
دمتان باشد همچو هرم تنور
بعد از آن قصه ای که میدانید
پیش جمعم ولی کمی پکرم
شده ام خم ولی نمیداند
کسی از ماجرای این کمرم
راستی حال من بدان خوب است
نیست غم جز غم نبود شما
احتمالا اگر خدا طلبید
میروم شب به شب کمی به کما
این اواخر Del ام چه پر کار است
می فشارم پس از همین اثرم
حذف شد کل شعر بی معنیم
حذف شد این لغات بی ثمرم
#سروش_غفاری
گاهی میتوانی در بالا کشیدن بینی از روی حساسیت، نزدیک به طلوع آفتاب عشق را پیدا کنی وقتی به خاطر می آوری آخرین بار که گریه کردی تجربه تلخ درگذشت شوهر خواهرت بود و از آن پس دیگر حس خالی شدن بعد از یک گریه اساسی را تجربه نکردی و حس بالا کشیدن بینی میتواند نزدیک ترین حالت به آن باشد.زیبایی ها گاهی میتواند بسیار کوچک باشد